De titel is een liedje van Het Klein Orkest. Momenteel blijft het liedje doorzeuren in mijn hoofd. dat komt door een discussie over identiteit. Natuurlijk vond men dat het ook over kleding moet gaan. Tja, ook ik heb me in mijn stijl best een beetje aangepast aan mijn huidige functie. Maar ik heb, altijd al gehad, zo'n ingeworteld besef dat je een ander moet respecteren in zijn of haar manier van kleden. Als een soort grondrecht. In de tijd dat ik een uniform aan moest, probeerde ik daar nog steeds mijn eigen draai aan te geven met gekleurde pantys en grote oorbellen. Ik vind het persoonlijk best hoe iedereen er uit wil zien. Ik merk alleen dat anderen het niet altijd best vinden hoe ik eruit zie. Niet echt erg, ik bepaal het toch wel zelf. Wat ik wel erg vind is dat er wordt bepaald voor onze leerlingen hoe ze eruit moeten/mogen zien. Nee inderdaad: het is geen drama hoor, ze overleven wel. Er zijn belangrijker dingen om me druk om te maken. Waar het om gaat is dit: Ik wil me best aan regels houden die we gezamenlijk afspreken. Maar ik heb tot nu toe echt geen goede reden gehoord voor het niet mogen dragen van petten op school. De reden die werd gegeven was: het is buitenkleding, en daar sloop het liedje van Harry Jekkers in mijn hoofd.
En dan nu de kern of de angel. Toen ik vertelde dat mijn zoon soms een muts op heeft, ook binnen, werd er veelbetekenend gekeken. Tja, daar moet je dus afblijven, ik ben trots op die mannen ook al moet daar het label "kunstenaar"op.
En dan nu de kern of de angel. Toen ik vertelde dat mijn zoon soms een muts op heeft, ook binnen, werd er veelbetekenend gekeken. Tja, daar moet je dus afblijven, ik ben trots op die mannen ook al moet daar het label "kunstenaar"op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten