Tatiana de RosnayEen indrukwekkend verhaal over een niet erg bekende gebeurtenis uit de tweede wereldoorlog. Het wordt afwisselend gezien door de ogen van een tienjarig meisje en een journaliste van 45 jaar.
In april 1942 worden er duizenden Joden, voornamelijk vrouwen en kinderen opgepakt en in een groot wielerstadion in Parijs ondergebracht. Vanuit dit stadion waar ze afschuwelijke dagen doorbrengen worden ze gedeporteerd naar concentratiekampen in de buurt van Parijs en van daaruit naar de gaskamers.
Het afschuwelijke van deze gebeurtenis is dat de gevangenneming van de Joden werd uitgevoerd door de Franse politie.
Vanuit het meisje wordt het verhaal beschreven hoe ze tijdens de gevangenneming haar broertje in een kast opsluit, met als doel hem later te redden.
De journaliste die voor de herdenking van deze gebeurtenis onderzoek doet, komt er achter dat haar schoonfamilie met dit meisje in verband staat.
Wat mij erg aanspreekt is de schrijfstijl, erg vlot en toegankelijk. Het drama van Vel d'hiv was mij onbekend. Het idee dat mensen geweten hebben van het lot van deze Joden is onbegrijpelijk en ik blijf een beetje zitten met de vraag: wat zou ik zelf gedaan hebben.
Minder geloofwaardig was het schuldgevoel van de journaliste naar Sarah.
Advies: absolute aanrader
Geen opmerkingen:
Een reactie posten